Autor: Izabela Nowacka-Marzeion
Dostałem z ZUS wezwanie do opłacenia zaległych składek za prowadzoną działalność w latach 2009–2010. Kwota jest dość wysoka, zwłaszcza przez dodane odsetki. Czy poza rozłożeniem na raty mam szansę na umorzenie tej kwoty? Mam niewielkie dochody.
Zgodnie z art. 29 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych:
„1. Ze względów gospodarczych lub innych przyczyn zasługujących na uwzględnienie Zakład może na wniosek dłużnika odroczyć termin płatności należności z tytułu składek oraz rozłożyć należność na raty, uwzględniając możliwości płatnicze dłużnika oraz stan finansów ubezpieczeń społecznych. Odroczenie terminu płatności może dotyczyć jedynie należności finansowanej przez płatnika składek.
1a. Odroczenie terminu płatności należności z tytułu składek oraz rozłożenie należności na raty następuje w formie umowy.
2. Od składek, które rozłożono na raty, nie nalicza się odsetek za zwłokę począwszy od następnego dnia po dniu wpływu wniosku o udzielenie tych ulg.
3. Jeżeli dłużnik nie spłaci w terminie ustalonych przez Zakład rat, pozostała kwota staje się natychmiast wymagalna wraz z odsetkami za zwłokę naliczonymi na zasadach określonych w ustawie - Ordynacja podatkowa.
4. W przypadkach, o których mowa w ust. 1, Zakład ustala opłatę prolongacyjną na zasadach i w wysokości przewidzianej w ustawie – Ordynacja podatkowa dla podatków stanowiących dochód budżetu państwa”.
Zgodnie z Postanowieniem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 26 marca 2003 r. III AUa 2016/2001 LexPolonica nr 366374 OSA 2004/2 poz. 5 str. 58 Prawo Pracy 2004/2 str. 45 Odroczenie terminu płatności zaległych składek na ubezpieczenie społeczne lub rozłożenie należności z tego tytułu na raty, następuje w formie umowy, od której stronie nie służy odwołanie do sądu.
Zgodnie z treścią Wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 8 grudnia 2005 r. III SA/Wa 2805/2005 LexPolonica nr 1254119 1. Decyzje w przedmiocie umorzenia należności z tytułu składek podejmowane przez Zakład Ubezpieczeń Spo łecznych na podstawie art. 28 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 3 rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 31 lipca 2003 r. w sprawie szczegółowych zasad umarzania należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, oparte są na tzw. uznaniu administracyjnym. Nie zwalnia to organu orzekającego z obowiązku prawidłowego zastosowania przy rozpoznawaniu i rozstrzygnięciu sprawy przepisów nie tylko prawa materialnego, ale i procesowego.
Z kolei zgodnie z treścią Wyroku Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 24 listopada 2004 r., sygn. akt III AUa, 1381/2004 LexPolonica nr 383498 Orzecznictwo Sądów Apelacji Białostockiej 2005/2, str. 54, „umorzenie zaległych składek jest zastrzeżone dla sytuacji szczególnie drastycznych, gdy ze względu na wiek, stan zdrowia, inne względy społeczne oraz znikome źródło przychodów na utrzymanie, nie jest realnie możliwe wywiązanie się ze zobowiązania wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych”.
Decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych odmawiająca umorzenia w całości lub w części należności z tytułu składek podlega merytorycznej kontroli sądu.
Przepis art. 24 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych przewiduje fakultatywność nałożenia opłaty dodatkowej, której celem jest zlikwidowanie zaległości w opłacie składek.
Przepis ten nie wymienia okoliczności, którymi winien się kierować organ ubezpieczenia społecznego podejmując decyzję o wymierzeniu opłaty i jej wysokości, i jest oparty na konstrukcji uznania administracyjnego. Wysokość opłaty dodatkowej nie powinna być jednak obciążeniem na tyle dużym, by podważyła możliwość dalszego prowadzenia działalności stanowiącej podstawę do objęcia ubezpieczeniem społecznym, a jedynie poprzez dolegliwość finansową skłaniała płatnika do uregulowania zaległości w opłacaniu składek i powstrzymywała przed dopuszczeniem do takiej sytuacji w przyszłości.
Z uwagi na istnienie art. 29 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych brak środków finansowych na koncie firmy nie może stanowić podstawy do odstąpienia od opłaty dodatkowej w świetle art. 24 ust. 1 tejże ustawy.
Niestety zgodnie z aktualnym stanem prawnym:
„Art. 83. 1. Zakład wydaje decyzje w zakresie indywidualnych spraw dotyczących w szczególności:
1) zgłaszania do ubezpieczeń społecznych;
2) przebiegu ubezpieczeń;
3) ustalania wymiaru składek i ich poboru, a także umarzania należności z tytułu składek;
4) ustalania uprawnień do świadczeń z ubezpieczeń społecznych;
5) wymiaru świadczeń z ubezpieczeń społecznych.
2. Od decyzji Zakładu przysługuje odwołanie do właściwego sądu w terminie i według zasad określonych w przepisach Kodeksu postępowania cywilnego.
3. Odwołanie do sądu przysługuje również w razie niewydania decyzji w terminie 2 miesięcy, licząc od dnia zgłoszenia wniosku o świadczenie lub inne roszczenia.
4. Od decyzji przyznającej świadczenie w drodze wyjątku oraz od decyzji odmawiającej przyznania takiego świadczenia, a także od decyzji w sprawach o umorzenie należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, odwołanie, o którym mowa w ust. 2, nie przysługuje. Stronie przysługuje prawo do wniesienia wniosku do Prezesa Zakładu o ponowne rozpatrzenie sprawy, na zasadach dotyczących decyzji wydanej w pierwszej instancji przez ministra. Do wniosku stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące odwołań od decyzji, określone w Kodeksie postępowania administracyjnego.
5. Odwołanie wnosi się na piśmie do jednostki organizacyjnej Zakładu, która wydała decyzję, lub do protokołu sporządzonego przez tę jednostkę.
6. Jeżeli Zakład uzna odwołanie za słuszne, zmienia lub uchyla decyzję niezwłocznie, nie później niż w terminie 30 dni od dnia wniesienia odwołania. W tym wypadku odwołaniu nie nadaje się dalszego biegu.
7. Jeżeli odwołanie nie zostało w całości lub w części uwzględnione, Zakład przekazuje niezwłocznie, nie później niż w terminie 30 dni od dnia wniesienia odwołania, sprawę do sądu wraz z uzasadnieniem”.
Zobacz również: Postępowanie administracyjne ZUS konsekwencje
Uznanie administracyjne nie wyraża się w swobodzie oceny, w danym stanie faktycznym sprawy, okoliczności odpowiadających przesłankom umorzenia, ale w możliwości negatywnego dla zobowiązanego rozstrzygnięcia nawet przy ustaleniu istnienia przesłanek umorzenia. Z tego też względu sama odmowa umorzenia należności z tytułu składek nie narusza prawa zarówno wtedy, gdy wystąpiły przesłanki ich umorzenia, jak i wtedy, gdy nie miały one miejsca.
Samo istnienie możliwości podjęcia rozstrzygnięcia w ramach uznania administracyjnego nie zwalnia organu z obowiązku wnikliwej oceny wystąpienia przesłanek umorzenia i jednoznacznego wskazania, czy i która przesłanka wystąpiła w konkretnej sprawie.
Sądowa kontrola legalności decyzji wydanych w ramach uznania administracyjnego jest ograniczona w tym znaczeniu, że sąd nie może nakazać organowi podjęcia określonego rozstrzygnięcia. Obejmuje ona natomiast zbadanie, czy wydanie decyzji poprzedzone zostało prawidłowo przeprowadzonym postępowaniem, tzn. czy organ w sposób wyczerpujący zebrał materiał dowodowy i rozważył wszystkie okoliczności mogące mieć wpływ na wybór rozstrzygnięcia o udzieleniu lub odmowie udzielenia wnioskowanej ulgi.
Postępowanie poprzedzające wydanie przez Zakład decyzji w przedmiocie umorzenia należności prowadzone jest w oparciu o przepisy kodeksu postępowania administracyjnego, o czym stanowi art. 180 § 1 tegoż Kodeksu. Dotyczy to również postępowania odwoławczego od tych decyzji, prowadzonego przez Prezesa Zakładu (art. 83 ust. 4).
Rozłożenie na raty jest często stosowane. Wystarczy wypełnić wniosek i oświadczenie o stanie majątkowym.
Zobacz również: Umorzenie składek ZUS po 10 latach
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online
Zapytaj prawnika