Doliczenie do stażu pracy w wojsku okresu nauki w szkole oficerskiej

Ustawa z dnia 16 grudnia 1972 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin

W momencie ustania Pana służby w wojsku obowiązywała ustawa z dnia 16 grudnia 1972 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych i ich rodzin. Zgodnie z jej zapisem:

„Art. 7. 1. Emerytura przysługuje żołnierzowi zwolnionemu z zawodowej służby wojskowej, który w dniu zwolnienia z tej służby posiada 15 lat służby wojskowej w Wojsku Polskim, a w razie zwolnienia na jego prośbę – jeżeli posiada 15 lat zawodowej służby wojskowej w Wojsku Polskim.

2. W razie zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej wskutek skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę pozbawienia wolności (w tym również na karę aresztu wojskowego) albo wskutek ukarania karą dyscyplinarną usunięcia z zawodowej służby wojskowej – emerytura przysługuje, jeżeli posiada on 20 lat zawodowej służby wojskowej w Wojsku Polskim.

3. Za służbę w Wojsku Polskim uważa się również służbę w polskich formacjach wojskowych za granicą w czasie od dnia 1 września 1939 r.

4. Na równi ze służbą w Wojsku Polskim traktuje się przypadające w czasie od dnia 1 września 1939 r. okresy:

1) działalności w ruchu oporu, z wyłączeniem tajnego nauczania,

2) służby w Armii Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich i w innych armiach sojuszniczych,

3) pobytu w niewoli lub w obozach dla internowanych żołnierzy.”

Z kolei zgodnie z art. 8. 1: „Żołnierzowi, który spełnia warunki określone w art. 7, zalicza się do wysługi emerytalnej posiadane w dniu zwolnienia z zawodowej służby wojskowej okresy:

1) czynnej służby wojskowej pełnionej:

a) w Wojsku Polskim,

b) w Armii Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich,

c) w innych armiach sojuszniczych w czasie wojny 1939-1945 r.,

2) służby w oddziałach, które prowadziły walkę z hitlerowskim okupantem, działających na obszarze Polski lub innych państw,

3) służby w wojskowych oddziałach ludowych w czasie wojny domowej w Hiszpanii oraz internowania w następstwie tej służby,

4) zatrudnienia,

5) równorzędne z okresami zatrudnienia,

6) zaliczalne do okresów zatrudnienia.

2. Okresy wymienione w ust. 1 pkt 2-6 zalicza się do wysługi emerytalnej według przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin oraz według innych przepisów szczególnych.

3. Do wysługi emerytalnej nie zalicza się okresów odbywania kary pozbawienia wolności (w tym również kary aresztu wojskowego) i kary służby w oddziale karnym oraz okresów tymczasowego aresztowania, chyba że żołnierz został uniewinniony albo postępowanie karne zostało umorzone.

Zobacz również: Czy szkoła policealna wlicza się do stażu pracy?

Obowiązek służby wojskowej według ustawy z dnia 30.01.1959 r.

Zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt. 2 ustawy z dnia 30.01.1959 r. o powszechnym obowiązku wojskowym (Dz. U. z 1963 r. Nr 20, poz. 108) obowiązek służby wojskowej (art. 7 pkt 3) polegał na odbywaniu: zasadniczej służby wojskowej, wojskowego szkolenia studentów, służby wojskowej w rezerwie, służby wojskowej w razie mobilizacji lub w czasie wojny. Wg ust. 2, obywatele odbywający zasadniczą służbę wojskową, przeszkolenie wojskowe studentów w jednostkach wojskowych, ćwiczenia wojskowe rezerwy, służbę wojskową w razie mobilizacji lub w czasie wojny – byli żołnierzami w czynnej służbie wojskowej.

Zgodnie z art. 3 pkt 2 ppkt c) ustawy z dnia 06.06.1958 r. o służbie wojskowej szeregowców i podoficerów Sił Zbrojnych (Dz. U. nr 36, poz. 164 ze zm.; w brzmieniu obowiązującym do 1970 r., dalej powoływana jako ustawa) – w czynnej służbie wojskowej byli szeregowcy i podoficerowie, którzy pełnili służbę wojskową określoną w niniejszej ustawie na mocy dobrowolnego zobowiązania się do tej służby, w tym uczniowie oficerskich szkół zawodowych oraz słuchacze akademii wojskowych.

Według art. 99 ustawy uczniem oficerskiej szkoły zawodowej był żołnierz, który wniósł prośbę o przyjęcie do służby wojskowej w charakterze ucznia tej szkoły oraz o powołanie po jej ukończeniu do wojskowej służby zawodowej w charakterze oficera zawodowego i został przyjęty do tej szkoły oraz zaliczony do stanu osobowego jej uczniów. Do oficerskiej szkoły zawodowej mógł być przyjęty m.in. poborowy i przedpoborowy, jak również szeregowcy rezerwy (art. 100 ustawy).

Kandydaci do oficerskich szkół zawodowych byli kierowani do właściwej wojskowej komisji lekarskiej w celu ostatecznego ustalenia ich zdolności do służby w charakterze ucznia oficerskiej szkoły zawodowej (art. 101 ustawy).

Kandydaci, którzy zostali przyjęci do oficerskiej szkoły zawodowej, byli zaliczani do stanu osobowego uczniów tej szkoły w dniu zgłoszenia się do służby (art. 102 ustawy).

Zobacz również: Czy OHP wlicza się do stażu pracy?

Ustawa z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych

A kolejna ustawa z dnia 30 czerwca 1970 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych w brzmieniu na 1990 r. wskazywała: „Art. 4. Czynną służbę wojskową na zasadach określonych w ustawie pełnią również osoby powołane do tej służby w charakterze kandydatów na żołnierzy zawodowych”.

Według treści ww. ustaw szkoła oficerska była okresem czynnej służby wojskowej. Różnica polegała na tym, że zwalniając się ze służby – należało posiadać 15 lat okresu zawodowej służby, przy zwalnianiu nie na swój wniosek – 15 lat służby wojskowej.

A nadto, zgodnie z art. 7 ust. 2: „W razie zwolnienia żołnierza z zawodowej służby wojskowej wskutek skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę pozbawienia wolności (w tym również na karę aresztu wojskowego) albo wskutek ukarania karą dyscyplinarną usunięcia z zawodowej służby wojskowej – emerytura przysługuje, jeżeli posiada on 20 lat zawodowej służby wojskowej w Wojsku Polskim.”.

Nie wiem, jak wyglądało zakończenie Pana pracy w wojsku, ale zasadniczo od decyzji – okres szkoły był lub nie był zaliczany.

Zobacz również: Co wlicza się do wysługi lat w wojsku?

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.