Najlepszy moment, aby przejść na emeryturę

Kiedy najlepiej przejść na emeryturę?

Na wstępie wskazuję, że wysokość otrzymywanej emerytury zależy od kilku czynników. Po pierwsze ważne jest pierwotne wyliczenie wysokości emerytury, na co wpływ ma wysokość kapitału początkowego oraz dane z tzw. tablic dalszego trwania życia, które również ulegają zmianom. Nadto na wysokość pobieranej emerytury wpływają również dokonywane waloryzacje tego świadczenia. W tym miejscu wskazuję, że podejmując decyzję o przejściu na emeryturę w lutym, skorzysta Pani z obecnych, opłacalnych tablic dalszego trwania życia i rekordowej marcowej waloryzacji świadczeń.

W przypadku przejścia na emeryturę od lutego 2023 r. (czyli w I kwartale 2023 r.) składki na koncie ubezpieczonego będą zwaloryzowane ostatnią waloryzacją roczną oraz kwartalnymi – począwszy od pierwszego kwartału 2022 r. – a waloryzacje w pierwszym kwartale są przeważnie jednymi z najwyższych. Dodatkowo nie straci Pani prawa do przyszłorocznej trzynastej emerytury, która jest wypłacana w kwietniu. Bowiem zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 9 stycznia 2020 r. o dodatkowym rocznym świadczeniu pieniężnym dla emerytów i rencistów dodatkowe roczne świadczenie pieniężne przysługuje osobom, które w dniu 31 marca roku, w którym wypłacane jest dodatkowe roczne świadczenie pieniężne, mają prawo do emerytury.

Kolejnym miesiącem, w którym opłacałoby się przejść na emeryturę w bieżącym roku, jest lipiec. Jednakże nie jest to już opcja tak korzystna, jak przejście na emeryturę w lutym. Dzisiaj nie są również znane wszystkie wskaźniki, na podstawie których zostanie wyliczona ostatecznie emerytura dla osób, które na nią przejdą w lipcu. Nadto wskazuję, że osoba, która złoży wniosek o emeryturę i przejdzie na nią w ostatnich dniach lutego, nie dość, że dostanie wynagrodzenie za przepracowaną część miesiąca, to otrzyma również emeryturę za luty.

Jeśli chodzi o przejście na emeryturę za rok, to dziś nie jestem w stanie powiedzieć, jak będzie wyglądała wysokość emerytury wyliczonej dla osoby przechodzącej na nią za rok. Prawo się zmienia, wskaźniki też – nie przewidzę tego. Może być korzystniej, może być niekorzystniej – niestety tego nie wiem.

Prawo do renty rodzinnej

Co do renty rodzinnej, w myśl art. 67 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, „do renty rodzinnej uprawnieni są członkowie rodziny spełniający warunki określone w art. 68–71 ww. ustawy, w tym małżonek (wdowa)”. Nadto zgodnie z art. 70 ww. ustawy „wdowa ma prawo do renty rodzinnej, jeżeli:

1) w chwili śmierci męża osiągnęła wiek 50 lat lub była niezdolna do pracy albo

2) wychowuje co najmniej jedno z dzieci, wnuków lub rodzeństwa uprawnione do renty rodzinnej po zmarłym mężu, które nie osiągnęło 16 lat, a jeżeli kształci się w szkole – 18 lat życia, lub jeżeli sprawuje pieczę nad dzieckiem całkowicie niezdolnym do pracy oraz do samodzielnej egzystencji lub całkowicie niezdolnym do pracy, uprawnionym do renty rodzinnej”.

Tak więc, aby zostały spełnione przesłanki do przyznania renty rodzinnej po osobie zmarłej, ta w momencie śmierci musiała mieć przyznane prawo do emerytury – w tym emerytury pomostowej lub renty z tytułu niezdolności do pracy – albo spełniać warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń.

Zgodnie z art. 65 ust. 1. i 2 ww. ustawy „renta rodzinna przysługuje uprawnionym członkom rodziny osoby, która w chwili śmierci miała ustalone prawo do emerytury lub renty z tytułu niezdolności do pracy lub spełniała warunki wymagane do uzyskania jednego z tych świadczeń. Zaś przy ocenie prawa do renty przyjmuje się, że osoba zmarła była całkowicie niezdolna do pracy”. Zaznaczam, że w orzecznictwie ukształtował się pogląd, zgodnie z którym „uprawnionym członkom rodziny (w tym małżonkowi) przysługuje renta rodzinna po zmarłym ubezpieczonym nawet wtedy, gdy sam zmarły nie miał uprawnień do renty, nie będąc faktycznie osobą całkowicie niezdolną do pracy” (wyr. SN z dnia 16 października 2009 r., sygn. akt I UK 130/09).

Pobieranie emerytury lub renty

Wobec powyższego – z uwagi, że w momencie śmierci męża osiągnęła Pani wiek 50 lat – jest Pani prawdopodobnie uprawniona do renty rodzinnej, ale zawsze należy dokonać konsultacji w ZUS-ie. Kwota renty rodzinnej dla jednej osoby uprawnionej, w tym przypadku dla Pani, wynosiłaby 85% świadczenia, które przysługiwałoby zmarłemu mężowi. Po ukończeniu wieku emerytalnego mogłaby Pani sobie wybrać świadczenie, które będzie finansowo korzystniejsze, a więc albo rentę rodzinną, albo swoją emeryturę. Zaznaczam jednak, że pobierając rentę rodzinną, można jednocześnie pracować, ale dorabiając tylko do 70% przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego. Jeśli ten limit zostanie przekroczony, świadczenie zostanie zmniejszone. Jeśli przekroczy 13% przeciętnego wynagrodzenia, ZUS wstrzyma wypłatę renty rodzinnej.

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.