Autor: Katarzyna Talkowska-Szewczyk
Planuję zajście w ciążę, chciałabym uzyskać informacje, jak wygląda kwestia urlopu macierzyńskiego i zasiłku. Jak obliczyć sobie kwotę, którą będę dostawać po porodzie? Dodam, że do lutego 2023 r. otrzymywałam 2600 zł na rękę, od marca była to kwota 4000 zł netto, z tym że pracowałam tylko do końca pierwszego tygodnia kwietnia (umowa o pracę) i ostatni tydzień tego miesiąca na umowie-zleceniu już u innego pracodawcy. Od maja znowu dostawałam 4000 zł netto – umowa o pracę i trwa to cały czas. Od tego miesiąca podjęłam dodatkową pracę na umowie-zleceniu 2000 zł netto (mam opłaconą składkę zdrowotną i chorobową). Czy do mojego zasiłku macierzyńskiego wliczą się oba wynagrodzenia, jakie otrzymuję? Co jeśli na umowie-zleceniu przepracuję tylko kilka miesięcy, a nie 12, czy zostanie policzona średnia za te miesiące, czy za 12 miesięcy, choć będzie tych miesięcy mniej? Proszę o wyjaśnienie, jak wygląda cały ten proces, co mi się wliczy, a co nie i w jakich kwotach? Czy średnia z tych 12 miesięcy jest liczona do momentu zajścia w ciążę, czy od porodu? Co jeśli moja umowa o pracę skończy się, jak będę w ciąży? Proszę o wyjaśnienie tego tematu.
Podstawę prawną do udzielenia odpowiedzi na zadane przez Panią pytania stanowi ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2022 r., poz. 1732; zwana dalej w skrócie „ustawą”). Zgodnie z jej art. 29 ust. 1 – zasiłek macierzyński przysługuje ubezpieczonej, która w okresie ubezpieczenia chorobowego albo w okresie urlopu wychowawczego urodziła dziecko. W oparciu o normę art. 47 ustawy zasady związane z ustalaniem wysokości zasiłku chorobowego mają zastosowanie również przy ustaleniu wysokości zasiłku macierzyńskiego. Dlatego też cytowane przepisy zawierają słowo „zasiłek chorobowy”, natomiast odnieść je należy w Pani przypadku do zasiłku macierzyńskiego.
Zgodnie z art. 36 ust. 1 ustawy – podstawę wymiaru zasiłku chorobowego przysługującego ubezpieczonemu będącemu pracownikiem stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem okresu, o którym mowa w ust. 1, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia. Co do zasady, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego dla pracownika stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jeśli pracownik pracował krócej niż 12 miesięcy, wówczas bierzemy pod uwagę wszystkie pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia. Jeśli natomiast niezdolność do pracy powstała przed upływem pełnego miesiąca kalendarzowego ubezpieczenia chorobowego, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi wynagrodzenie, które ubezpieczony będący pracownikiem osiągnąłby, gdyby pracował pełny miesiąc kalendarzowy (art. 37 ust. 1 ustawy).
Niewypłacenie wynagrodzenia w niektórych miesiącach uwzględnianych w podstawie wymiaru zasiłku chorobowego powoduje wyłączenie tych miesięcy z obliczenia podstawy wymiaru zasiłku (art. 36 ust. 1 i art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa, tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 31, poz. 267) – teza wyroku SN z dnia 14 lipca 2005 r., II UK 314/04. W uzasadnieniu Sąd wywiódł, że okoliczność nieuwzględnienia przez ustawodawcę jakiejkolwiek możliwości ustalenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego na wypadek nieuzyskania wynagrodzenia nasuwa wniosek, że pracownik świadczący pracę i nieuzyskujący za nią wynagrodzenia nie może powoływać się na przesłankę ubezpieczenia, czyli na utratę wynagrodzenia z powodu choroby. Jeśli więc wynagrodzenie zostało wypłacone tylko w niektórych z 6 miesięcy przypadających przed powstaniem niezdolności do pracy (obecnie: 12 miesięcy) sumę tych wynagrodzeń dzieli się przez sześć (miesięcy) i wynik decyduje o wysokości podstawy wymiaru zasiłku. Dodatkowo Sąd Najwyższy wskazał, że ponieważ zgodnie z art. 45 ust. 1 ustawy podstawa wymiaru zasiłku chorobowego z tytułu pracy w pełnym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia za pracę – to i tak wynik owego „dzielenia” musi zostać „skorygowany” i ewentualnie podwyższony. Sąd podkreślił ponadto, że w wypadku nieuzyskania wynagrodzenia podstawa wymiaru zasiłku chorobowego nie może się odwoływać do wynagrodzenia tylko ustalonego – w szczególności w sytuacji gdy pracodawca był zobowiązany do wypłacenia wynagrodzenia, a obowiązku tego w sposób zawiniony lub z przyczyn od siebie niezależnych nie wykonał (wyrok SN z dnia 14 lipca 2005 r., II UK 314/04, OSNP 2006, nr 7-8, poz. 120).
Zatem jeżeli w okresie 12 miesięcy (pełnych kalendarzowych miesięcy zatrudnienia) nie uzyskiwała Pani wynagrodzenia z powodu usprawiedliwionych nieobecności (tj. zwolnienie lekarskie), to do obliczenia podstawy wymiaru nie bierze się pod uwagę wynagrodzenia za miesiące, w których przepracowała Pani mniej niż połowę obowiązującego czasu pracy, a przyjmuje się do obliczenia podstawy wymiaru zasiłku wynagrodzenie uzupełnione – za okres, w którym Pani przepracowała przynajmniej połowę obowiązującego czasu pracy. Zatem jeżeli w okresie, z którego wynagrodzenie przyjmowane jest do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku pracownik nie osiągnął pełnego wynagrodzenia z przyczyn usprawiedliwionych, przy obliczaniu podstawy wymiaru zasiłku:
Jeżeli pracownik w każdym miesiącu przepracował mniej niż połowę obowiązującego go czasu pracy z przyczyn usprawiedliwionych, przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku uwzględnia się wynagrodzenie za wszystkie miesiące, uzupełnione do pełnej wysokości.
Zasady te będą obowiązywać zarówno przy ustaleniu zasiłku chorobowego w ciąży, jak i zasiłku macierzyńskiego po urodzeniu dziecka. Zatem bierze się najpierw pod uwagę okres 12 miesięcy poprzedzających niezdolność do pracy i sprawdza się, który wariant z wyżej wskazanych zasad należy zastosować.
Odnosząc się do kwestii umowy-zlecenia, to również będą one brane pod uwagę przy wyliczeniu kwoty zasiłku macierzyńskiego. Podstawę wymiaru zasiłku macierzyńskiego stanowi średnia podstawa składki na ubezpieczenie chorobowe z dwunastu pełnych miesięcy przed porodem. Natomiast gdy umowa-zlecenie wykonywana jest krócej niż rok, średnia uwzględnia tylko pełne miesiące, w których umowa rzeczywiście była realizowana. Te dwanaście miesięcy będą liczone od momentu niezdolności do pracy, jeżeli przebywałaby Pani na zwolnieniu podczas ciąży lub też od dnia porodu, jeżeli na zwolnieniu nie będzie Pani przebywała.
W przypadku gdy będzie posiadać Pani dwa tytułu ubezpieczenia, tj.: umowę o pracę i umowę-zleceni, to zasiłek macierzyński będzie przysługiwał odrębnie z każdego z tych tytułów. Otrzyma Pani zatem zasiłek wyliczony z umowy o pracę oraz wyliczony z umowy-zlecenia (przy opłacaniu składki na ubezpieczenie chorobowe). W zależności od tego, ile będzie trwała umowa, jedna i druga, przy uwzględnieniu opisanych wyżej zasad będzie to wyliczone. Czyli w praktyce będą dwa przelewy.
Umowa-zlecenie, jeżeli będzie trwała krócej niż 12 miesięcy, to zasiłek macierzyński będzie wyliczony z pełnych miesięcy kalendarzowych trwania tego ubezpieczenia, tj. okresu, w jakim miała Pani umowę-zlecenie i odprowadzała Pani składkę na ubezpieczenie chorobowe.
Podczas urlopu macierzyńskiego obowiązkowo podlega Pani ubezpieczeniu emerytalnemu i rentowemu. Płatnikiem składek jest podmiot, który wypłaca zasiłek macierzyński: pracodawca, zleceniodawca, ZUS.
Zgodnie z art. 177 § 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2022 r., poz. 1510): „Umowa o pracę zawarta na czas określony albo na okres próbny przekraczający jeden miesiąc, która uległaby rozwiązaniu po upływie trzeciego miesiąca ciąży, ulega przedłużeniu do dnia porodu.”.
Tak naprawdę aktualnie nie jest Pani w stanie wyliczyć tej kwoty, ponieważ jest też uzależniona od Pani wynagrodzenia urlopowego, wynagrodzenia chorobowego, premii, dodatków. Co do zasady, zasiłek macierzyński jest wyższy niż otrzymywane wynagrodzenie.
Zasiłek macierzyński przy umowie o pracę
Anna jest zatrudniona na umowę o pracę i planuje zajście w ciążę. Jej wynagrodzenie netto wynosiło 2600 zł do lutego 2023 r., a od marca 2023 r. wzrosło do 4000 zł netto. Pracowała do pierwszego tygodnia kwietnia, następnie przerwała na dwa tygodnie, by podjąć nową pracę na umowie-zleceniu pod koniec kwietnia. Od maja ponownie pracuje na umowie o pracę z wynagrodzeniem 4000 zł netto. Zasiłek macierzyński Anny będzie obliczany na podstawie średniej z 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Ponieważ przez większość tego okresu otrzymywała wynagrodzenie w wysokości 4000 zł, to będzie to główną podstawą do obliczenia zasiłku.
Zasiłek chorobowy i macierzyński przy umowie-zleceniu
Magda podjęła dodatkową pracę na umowie-zleceniu w maju 2023 r., z wynagrodzeniem netto 2000 zł, przy czym opłaca składki na ubezpieczenie chorobowe. Pracuje na tej umowie do sierpnia 2023 r., a w wrześniu dowiaduje się, że jest w ciąży. W przypadku umowy-zlecenia, podstawę wymiaru zasiłku macierzyńskiego stanowi średnia podstawa składki na ubezpieczenie chorobowe z pełnych miesięcy przed porodem. W przypadku Magdy będą to miesiące od maja do sierpnia, czyli cztery miesiące. Jej zasiłek macierzyński z umowy-zlecenia będzie obliczany na podstawie średniej z tych czterech miesięcy, a nie pełnych 12 miesięcy, ponieważ umowa trwała krócej.
Zasiłek macierzyński przy zakończeniu umowy o pracę
Kasia pracowała na umowie o pracę od stycznia 2023 r. z wynagrodzeniem 3500 zł netto. W maju 2023 r. dowiedziała się, że jest w ciąży, a jej umowa miała trwać do września 2023 r. Zgodnie z Kodeksem pracy, umowa o pracę zostanie przedłużona do dnia porodu, jeśli miała ulec rozwiązaniu po upływie trzeciego miesiąca ciąży. Podstawa wymiaru zasiłku macierzyńskiego będzie obliczana na podstawie średniego wynagrodzenia z 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym Kasia przestanie pracować z powodu porodu. Jeśli do tego czasu będzie miała pełne miesiące wynagrodzenia, średnia ta będzie opierać się na jej wynagrodzeniu z tego okresu.
Wysokość zasiłków chorobowego i macierzyńskiego zależy od rodzaju umowy oraz długości jej trwania. Przy umowie o pracę podstawą wymiaru jest średnie wynagrodzenie z 12 miesięcy przed niezdolnością do pracy, a przy umowie-zleceniu – średnia podstawa składki na ubezpieczenie chorobowe z pełnych miesięcy pracy. Zrozumienie tych zasad pozwala lepiej przygotować się finansowo na okres ciąży i macierzyństwa.
Potrzebujesz profesjonalnej pomocy prawnej? Skorzystaj z naszych usług porad prawnych online i tworzenia pism, aby otrzymać szybkie i rzetelne wsparcie w sprawach związanych z zasiłkami i urlopami macierzyńskimi. Aby skorzystać z naszych usług, opisz swój problem w formularzu pod artykułem.
1. Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa - Dz.U. 1999 nr 60 poz. 636
2. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 lipca 2005 r., sygn. akt II UK 314/04
3. Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 lipca 2005 r.,sygn. akt II UK 314/04
Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.
Zapytaj prawnika - porady prawne online
Zapytaj prawnika