Czy do zasiłku chorobowego średnie wynagrodzenie jest liczone z premiami?

Zasiłek chorobowy

Na początku wspomnę, że maksymalnie w roku kalendarzowym można przez 182 dni pobierać zasiłek chorobowy. Wyjątek stanowi ciąża i gruźlica, które wydłużają możliwość korzystania z zasiłku do 270 dni w roku. Po tym czasie, jeśli dalsze leczenie daje szansę na powrót do zdolności do pracy, można otrzymywać z ZUS-u świadczenie rehabilitacyjne.

Podstawa wymiaru zasiłku

Wysokość zasiłku chorobowego, czyli to Panią interesuje, ustala się za pomocą tak zwanej podstawy wymiaru zasiłku. Podstawa wymiaru zasiłku to z kolei średnie (przeciętne) wynagrodzenie z ostatnich 12 miesięcy pracy, przy czym dla osoby zatrudnionej na pełen etat nie może być niższe niż minimalne wynagrodzenie za pracę obowiązujące w danym roku kalendarzowym pomniejszone o składki ZUS (emerytalna, rentowa i chorobowa), czyli 13,71% tego wynagrodzenia. Jeżeli zaś niezdolność do pracy powstała przed upływem okresu 12 miesięcy, podstawę wymiaru zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia. Tak stanowi art. 36 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (dalej ustawa zasiłkowa).

Jeśli niezdolność do pracy spowodowana jest chorobą przypadająca na okres ciąży, to wówczas zasiłek to aż 100% podstawy wymiaru, a więc pełne wynagrodzenie pracownika.

Ponieważ jednak Pani otrzymuje stałe i zmienne składniki wynagrodzenia, to owe zmienne składniki należy uwzględnić w podstawie wymiaru zasiłku w kwocie faktycznie wypłaconej.

Art. 38 ustawy zasiłkowej wskazuje, że „przeciętne miesięczne wynagrodzenie stanowiące podstawę wymiaru zasiłku chorobowego ustala się przez podzielenie wynagrodzenia osiągniętego przez ubezpieczonego będącego pracownikiem za okres, o którym mowa w art. 36 ust. 1 i 2, przez liczbę miesięcy, w których wynagrodzenie to zostało osiągnięte”.

Zgodnie z art. 42 ust. 1 ustawy zasiłkowej „premie, nagrody i inne składniki wynagrodzenia przysługujące za okresy miesięczne wlicza się do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego w kwocie wypłaconej pracownikowi za miesiące kalendarzowe, z których wynagrodzenie przyjmuje się do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku”.

Dodatek covidowy

Składniki wynagrodzenia, o których mowa wyżej, przysługujące za okresy kwartalne, wlicza się do przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku chorobowego w wysokości stanowiącej jedną dwunastą kwot wypłaconych pracownikowi za cztery kwartały poprzedzające miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Składniki wynagrodzenia, o których mowa w art. 42 ust. 1, przysługujące za okresy roczne, wlicza się do podstawy wymiaru zasiłku chorobowego w wysokości stanowiącej jedną dwunastą kwoty wypłaconej pracownikowi za rok poprzedzający miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Dodatek covidowy wypłacony winien być liczony do podstawy wymiaru zasiłku. W związku z tym, że dodatek covidowy jest składnikiem wynagrodzenia przysługującym w czasie trwania epidemii za czas pracy na oddziałach covidowych, należy uznać, że jest to składnik wynagrodzenia przysługujący do określonego terminu, tj. do zakończenia stanu epidemii. Jeżeli jednak w danym podmiocie leczniczym, pomimo trwania stanu epidemii, od określonej daty składnik ten już nie przysługuje osobom wykonującym zawód medyczny, dodatek covidowy nie powinien być uwzględniany przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku przysługującego za okres po tej dacie.

Wyłączenie tego dodatku z podstawy wymiaru zasiłku chorobowego czy później macierzyńskiego byłoby wyłączeniem praw nabytych. Pomimo że dodatek covidowy został przyznany mocą polecenia ministra zdrowia (nie rozporządzeniem czy aktem prawnym), to podzielając stanowisko części doktryny, uważam, że pozbawienie tego kobiety byłoby niezgodne z zasadami współżycia społecznego. Z kolei na stronie internetowej ZUS-u można znaleźć informację, że w związku z tym, że dodatek covidowy jest składnikiem wynagrodzenia przysługującym za czas pracy na oddziałach covidowych, czyli w czasie trwania epidemii, należy uznać, że jest to składnik wynagrodzenia przysługujący do określonego terminu, tj. do zakończenia stanu epidemii i w zw. z tym powinien być uwzględniany przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku, który przysługuje nie dłużej niż do zakończenia stanu epidemii (co przytoczyłam wyżej). ZUS jednak podkreśla, że dodatku covidowego nie będzie się wliczać do średniej z 12-miesięcy poprzedzających przejście na zwolnienie lekarskie za miesiące, w których kobieta poszła na zwolnienia z innych powodów niż ciąża.

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.