Jedno zwolnienie na dwie różne choroby

Długość trwania zwolnienia chorobowego

Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa „zasiłek chorobowy przysługuje przez okres trwania niezdolności do pracy z powodu choroby lub niemożności wykonywania pracy z przyczyn określonych w art. 6 ust. 2 – nie dłużej jednak niż przez 182 dni, a jeżeli niezdolność do pracy została spowodowana gruźlicą lub występuje w trakcie ciąży – nie dłużej niż przez 270 dni”.

Natomiast w myśl art. 9 ust. 1 ustawy „do okresu, o którym mowa w art. 8, zwanego dalej »okresem zasiłkowym«, wlicza się wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy, jak również okresy niemożności wykonywania pracy z przyczyn określonych w art. 6 ust. 2”.

Zobacz również: Dwa etaty a zwolnienie lekarskie

Jedno zwolnienie a dwie różne choroby

Nie ma zatem konieczności przerywania zwolnienia, wystarczające będzie kontynuowanie go ze względu na niezdolność do pracy spowodowaną innym schorzeniem.

Należy jednak pamiętać, że okres zasiłkowy liczony jest na nowo w praktyce, dopiero w sytuacji gdy niezdolność do pracy, która wystąpiła po przerwie (minimum jednodniowej), zostanie spowodowana inną chorobą niż poprzedni okres niezdolności do pracy. Innymi słowy musi nastąpić ustanie poprzedniej niezdolności do pracy. Zgodnie z aktualnym orzecznictwem (tak m.in. Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 2 września 2009 r., do sygn. akt II UZP 7/09) „ustanie »poprzedniej niezdolności do pracy« (art. 9 ust. 2 ww. ustawy) oznacza ustanie niezdolności do pracy w znaczeniu medycznym. Wynika z tego, że jeśli między okresami orzeczonych niezdolności do pracy wnioskodawca nie odzyskał zdolności do pracy - okresy niezdolności przypadające przed przerwą i po przerwie zlicza się do jednego okresu zasiłkowego. W takim przypadku rozpoczęcie kolejnego okresu zasiłkowego nie jest możliwe”. Biorąc pod uwagę fakt, że łączny czas przewidywanej przez Panią niezdolność do pracy to około 3 miesięcy, powyższe ograniczenie nie powinno mieć istotnego znaczenia.

Zobacz również: Zwolnienie po 182 dniach chorobowego

Zaświadczenie o odzyskaniu zdolności do pracy

Odnosząc się zaś do drugiego z pytań, należy zauważyć, że skoro w momencie ustąpienia niezdolności do pracy z przyczyn chirurgicznych istniała już lub powstała niezdolność do pracy z przyczyn ginekologicznych, to zaświadczenie o odzyskaniu zdolności do pracy wystawione przez lekarza chirurga staje się zbędne, bowiem w istocie niezdolność do pracy trwa nadal (choć z innych przyczyn). Co więcej, zgodnie z art. 229 § 2 pracownik podlega okresowym badaniom lekarskim. W przypadku niezdolności do pracy trwającej dłużej niż 30 dni, spowodowanej chorobą, pracownik podlega ponadto kontrolnym badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku.

Badania powyższe celem wystawienia zaświadczenia o odzyskaniu zdolności do pracy przeprowadzić winien lekarz specjalista medycyny pracy na podstawie skierowania wydanego przez pracodawcę.

Na marginesie zaznaczam, że konieczność przeprowadzenia ww. badania i legitymowania się zaświadczeniem o odzyskaniu zdolności do pracy dotyczy jedynie pracowników, nie ma zaś takiej potrzeby w przypadku osób prowadzących działalność gospodarczą.

Zobacz również: Zasiłek chorobowy po 182 dniach- inna choroba

Źródła:

1. Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa - Dz.U. 1999 nr 60 poz. 636
2. Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 2 września 2009 r., sygn. akt II UZP 7/09

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.