Składki w KRUS i ZUS a zasiłek macierzyński

Okresy brane pod uwagę przez ZUS przy obliczaniu zasiłku macierzyńskiego

Niestety, dla ZUS-u znaczenie ma jedynie okres ubezpieczenia w ZUS-ie, a nie w KRUS-ie. Są to dwa różne rodzaje ubezpieczeń i ubezpieczenie w jednym nie generuje prawa do świadczeń z drugiego.

Podstawę wymiaru zasiłku dla pracownika stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających powstanie niezdolności do pracy albo z faktycznego okresu zatrudnienia za pełne kalendarzowe miesiące, jeżeli niezdolność do pracy powstała przed upływem tego okresu.

Do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku przysługującego pracownikowi przyjmuje się przychód stanowiący podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe lub wypadkowe, po odliczeniu potrąconych przez pracodawcę składek na ubezpieczenia społeczne.

Jeżeli w okresie, z którego wynagrodzenie przyjmowane jest do ustalenia podstawy wymiaru zasiłku, pracownik nie osiągnął pełnego wynagrodzenia z przyczyn usprawiedliwionych, przy obliczaniu podstawy wymiaru zasiłku:

• wyłącza się wynagrodzenie za miesiące, w których pracownik przepracował mniej niż połowę obowiązującego go w tym miesiącu czasu pracy,
• przyjmuje się – po uzupełnieniu – wynagrodzenie za miesiące, w których pracownik przepracował co najmniej połowę obowiązującego go w tym miesiącu czasu pracy.

Zobacz również: Zatrudnienie żony na umowę o pracę

Ustalenie podstawy wymiaru zasiłku macierzyńskiego

Jeżeli pracownik w każdym miesiącu przepracował mniej niż połowę obowiązującego go czasu pracy z przyczyn usprawiedliwionych, przy ustalaniu podstawy wymiaru zasiłku uwzględnia się wynagrodzenie za wszystkie miesiące, uzupełnione do pełnej wysokości.

Wejście w życie nowelizacji w zakresie ustalania podstawy wymiaru zasiłków przysługujących ubezpieczonym niebędącym pracownikami sprawił, że podstawę wymiaru zasiłku macierzyńskiego przysługującego przedsiębiorcy, który podlegał ubezpieczeniu chorobowemu krócej niż 12 miesięcy kalendarzowych, stanowi suma:

„1) przeciętnej miesięcznej najniższej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu kwot, o których mowa w art. 3 pkt 4 u.ś.p.ch.m., za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia, z których przychód podlega uwzględnieniu w podstawie wymiaru zasiłku, oraz

2) kwoty stanowiącej iloczyn 1/12 przeciętnej kwoty zadeklarowanej jako podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, w części przewyższającej najniższą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, po odliczeniu kwot, o których mowa w art. 3 pkt 4 u.ś.p.ch.m., za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia, z których przychód podlega uwzględnieniu w podstawie wymiaru zasiłku, oraz liczby tych miesięcy” (art. 1 pkt 9 projektu ustawy).

Słowem – ZUS i tak przyjmie jako podstawę przychód z ostatnich 12 miesięcy – z 3 (albo 4, jeśli przez owe pół miesiąca Pana żona przepracowała co najmniej połowę obowiązującego ją czasu pracy) opłacania wysokiej podstawy, a za resztę miesięcy – 9 lub 8, z przeciętnej miesięcznej najniższej podstawy.

Zobacz również: KRUS ubezpieczenie domownika

Źródła:

1. Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa - Dz.U. 1999 nr 60 poz. 636

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.