Praca w Norwegii i emerytura w Polsce

Dalsza praca mimo emerytury

Zgodnie z treścią art. 103a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2017 r., poz. 1383 ze zm.) „prawo do emerytury ulega zawieszeniu bez względu na wysokość przychodu uzyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury, ustalonym w decyzji organu rentowego”.

Bez względu, czy jest to praca w Polsce, czy za granicą. Składając wniosek o emeryturę, musi Pani poinformować ZUS o kontynuowaniu zatrudnienia za granicą.

Zobacz również: Emerytura marynarza

Emerytura lub wynagrodzenie za pracę

Zasadą jest, że pracownikowi, który nabył prawo do emerytury, przysługuje jedno świadczenie – albo emerytura z ubezpieczenia społecznego, albo wynagrodzenie z tytułu zatrudnienia. Pracownik, który osiągnął wiek emerytalny może wybrać albo status emeryta, albo zachować – pomimo nabycia prawa do emerytury – status pracowniczy. Nie może jednak łączyć bez ograniczeń statusu emeryta i pracownika, a więc otrzymywać równocześnie świadczenia z tytułu utraty zdolności do dotychczasowej pracy (osiągnięcie wieku emerytalnego jest bowiem uznawane za równoznaczne z utratą zdolności do zarobkowania własną pracą) i wynagrodzenia z tytułu kontynuowania zatrudnienia, do wykonywania którego pracownik utracił zdolność. Z omawianego przepisu ustawy emerytalnej, jak podkreślił Sąd Najwyższy – nie tyle wynika obowiązek rozwiązania stosunku pracy przez pracownika, który nabył prawo do emerytury, ile obowiązek dokonania przez niego wyboru, czy decyduje się na emeryturę, czy też na pozostawanie w stosunku pracy, a jego istotą jest wyeliminowanie równoczesnego pobierania dwu świadczeń – emerytury i wynagrodzenia za pracę w pełnej wysokości.

Zobacz również: Jak odzyskać składki emerytalne z Irlandii?

Pozostawanie w zatrudnieniu w Norwegii a ubieganie się o emeryturę

Osoba ubiegająca się o emeryturę i pozostająca w zatrudnieniu musi liczyć się z tym, że z dniem spełnienia wszystkich ustawowych warunków niezbędnych do nabycia prawa do wnioskowanego świadczenia wprawdzie prawo to uzyska, jednakże realizacja tego prawa na jej rzecz (wypłata świadczenia) nastąpi dopiero wówczas, gdy rozwiąże ona stosunek pracy łączący ją z pracodawcą (pracodawcami), na rzecz którego świadczyła pracę bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury. W przeciwnym razie prawo do emerytury ulegnie zawieszeniu, skutkując wstrzymaniem jego realizacji do czasu rozwiązania stosunku pracy

Przepis ten zawsze rodzi skutek zawieszający prawo do emerytury (polegający na wstrzymaniu wypłaty świadczenia) w sytuacji kontynuowania przez ubezpieczonego zatrudnienia bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury ustalonym w decyzji organu rentowego

Zgodnie z art. 100 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS „prawo do świadczeń powstaje z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do nabycia tego prawa, natomiast w myśl art. 129 ust. 1 tej ustawy świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu”.

Osoba, która w czasie zatrudnienia uzyskała prawo do emerytury na podstawie ustawy emerytalnej, nie może jej pobierać do czasu rozwiązania stosunku pracy, niezależnie od tego, jakie osiąga zarobki.

Zobacz również: Czy lata pracy za granicą wlicza się do emerytury?

Wniosek o emeryturę

Musi Pani rozwiązać umowę choćby na jeden dzień. Przedstawić ZUS-owi dowód na zakończenie stosunku pracy, a następnie ponownie się zatrudnić – wystarczy po jednodniowej czy weekendowej przerwie. Potem może Pani pracować i pobierać świadczenie – bez ograniczenia, bez obawy o jakiekolwiek konsekwencje ze strony ZUS-u.

Praca w Norwegii niestety nie wpłynie na Pani emeryturę w ZUS-ie. Nie ma opcji transferu składek. Okres ten nie wliczy się Pani nijak do świadczenia ZUS.

Jeśli nie zamierza Pani zamiaru pobierać emerytury, rozwiązywać stosunku pracy, proszę nie składać wniosku. Im później go Pani złoży ,tym wyższe świadczenie będzie Pani otrzymywać.

Źródła:

1. Ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych - Dz.U. 1998 nr 162 poz. 1118

Nie znalazłeś odpowiedzi na swoje pytania? Opisz nam swoją sprawę wypełniając formularz poniżej  ▼▼▼ Zadanie pytania do niczego nie zobowiązuje.